उधवानीची चिवणी
(दैनिक कर्नाळा, 9 जून 2018)
उधवानीची चिवनी
(आगरी काव्य)
उभधाय यो पानी म्हनून,
खाजना मी जेलो;
कांडी बुरलेली शेता बघून,
मनानशीच मेलो.
नवा इनलेला पाग घेवून,
बांधावरती चऱ्हलो;
पाग तलीन न मी चालीन,
असा आरवा तिरवा परलो.
“पाग सलामत तं चिवनी पचास”,
बोलून कसातरी उठलो;
आखंदन गवं नाय म्हनून,
खोशीकरं पलत सुटलो.
उघरीवरती आसू मांडून,
म्होटे आशंन मी बसलो;
वावासंगती वाव्हून जेलो,
नं दुसरे दारान फसलो.
पाग फाटला आसू मोरली,
खाज माझी निवली;
खाली डोबुकरी घरा हानून,
फाटकी आसू शिवली;
परत उधवानीला जावाचू नाय,
बोलून बाववालीकरं जेलो;
शंभरची पाच चिवनी,
मुकाट्यान घेऊन आलो
- तुषार म्हात्रे, पिरकोन (उरण)
No comments:
Post a Comment