उधवानीची चिवणी (आगरी काव्य)

उधवानीची चिवणी

(दैनिक कर्नाळा, 9 जून 2018)

उधवानीची चिवनी

(आगरी काव्य)

उभधाय यो पानी म्हनून,

खाजना मी जेलो;

कांडी बुरलेली शेता बघून,

मनानशीच मेलो.

नवा इनलेला पाग घेवून,

बांधावरती चऱ्हलो;

पाग तलीन न मी चालीन,

असा आरवा तिरवा परलो.

“पाग सलामत तं चिवनी पचास”,

बोलून कसातरी उठलो;

आखंदन गवं नाय म्हनून,

खोशीकरं पलत सुटलो.

उघरीवरती आसू मांडून,

म्होटे आशंन मी बसलो;

वावासंगती वाव्हून जेलो,

नं दुसरे दारान फसलो.

पाग फाटला आसू मोरली,

खाज माझी निवली; 

खाली डोबुकरी घरा हानून,

फाटकी आसू शिवली;

परत उधवानीला जावाचू नाय, 

बोलून बाववालीकरं जेलो;

शंभरची पाच चिवनी,

मुकाट्यान घेऊन आलो

-  तुषार म्हात्रे, पिरकोन (उरण)